کد مطلب:119139 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142
آنچه برای دانشمندان چشمگیر است ادب علمی است كه انسان در زندگی صاحب نهج البلاغه مشاهده می كند، یعنی با آنكه در دل، دریای بیكرانی از علوم مختلف را انباشته داشته، چگونه در دوران زندگی پیامبر اسلام حضرت ختمی مرتبت حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم هیچ گونه سخنی در هیچ زمینه به زبان نیاوردند و تنها در برابر پیامبر اسلام گوش بودند كه فقط می شنیدند. و این برای یك فیلسوف، بزرگ ترین درس است كه باید در هر زمینه ادب علمی خود را حفظ نماید و اگر به یك ابتكار علمی دست یافت در برابر استاد اظهار وجود ننماید و این خود بزرگ ترین روش اخلاق فلسفی است كه در برابر یك كشف علمی خود را نبازد و این بزرگ ترین درسی است كه از نهج البلاغه یك فیلسوف می تواند استفاده نماید.[1].